Ur. 22 września 1935 roku w Mohylewie nad Dnieprem. Po zakończeniu drugiej wojny światowej zamieszkała w Gdańsku. Ukończyła filologię polską w ówczesnej Wyższej Szkole Pedagogicznej w Gdańsku i podjęła pracę na tej uczelni, a także pracowała jako nauczycielka języka polskiego w miejscowych szkołach. Od samego powstania Koła Gdańskiego TMJP (w 1959 roku) aktywnie w nim działała jako pierwszy w historii koła skarbnik, a później jako prelegentka na spotkaniach Towarzystwa i innych organizowanych przez nie imprezach popularyzujących wiedzę o języku polskim. W pracy naukowej zajmowała się najpierw historią języka polskiego, szczególnie w Gdańsku, później różnorodnymi problemami z zakresu metodyki nauczania języka polskiego i lingwistyki pedagogicznej.

Najważniejsze prace: Z dziejów języka polskiego w Gdańsku. Stan wiedzy o polszczyźnie XVII wieku (1970; pod nazwiskiem Regina Jefimow), Fonetyka języka polskiego nauczanego w Gdańsku w XVII wieku (1979), Lingwistyczna teoria nauki czytania (1992), O porozumieniu językowym w nauce i szkole (2005).

Bibliografia: E. Breza: Profesor Regina Pawłowska jako badacz i nauczyciel, w: R. Pawłowska, O porozumieniu językowym w nauce i szkole. Wydane z okazji jubileuszu urodzin, red. J. Pomierska i A. Lewińska, Gdańsk 2005, s. 5–13.

Zdjęcie: Uniwersytet Gdański